Aikido to japońska sztuka walki stworzona na przełomie XIX i XX wieku przez Morihei Ueshibę. Wyróżnia się na tle innych sztuk walki podejściem, które polega na zharmonizowaniu się z atakiem przeciwnika. Techniki Aikido bazują na okrężnych, płynnych ruchach, pozwalających unikać konfrontacji siłowej. Obejmują uniki, rzuty, trzymania i dźwignie na stawy oraz atemi, a także elementy walki drewnianą bronią, taką jak jo (kij), bokken (miecz) czy tanto (nóż).

Aikido to nie tylko zbiór technik, ale także filozofia, która podkreśla rozwój osobisty i duchowy. Celem treningu jest doskonalenie zarówno umiejętności technicznych, jak i charakteru, aby żyć w harmonii z otoczeniem. Partnerzy w dojo uczą się od siebie nawzajem, wspierając się w rozwoju, co prowadzi do budowania więzi i wzajemnego szacunku.

Ō-Sensei, wierzył, że prawdziwa siła wynika z wewnętrznej harmonii i spokoju. Treningi obejmują techniki fizyczne, medytację oraz ćwiczenia oddechowe, które rozwijają zarówno koncentrację, jak i wewnętrzną równowagę. W Aikido kluczowe jest moralne i psychologiczne podejście do walki, a także odpowiedzialność za zdrowie i życie drugiego człowieka.